องค์หญิงใหญ่ ท่านเป็นของข้า (Yuri)

จิ้งซู่ใช้มือลูบเส้นผมราวแพรไหมของของเฉินอิงอย่างอ่อนโยน แล้วตีไม่หนักไม่เบาที่ก้นของนางเมื่อรู้ว่าเฉินอิงกำลังขบเม้มลำคอของนาง "ห้ามดื้อ"

"นี่ก็ห้ามใจแล้วนะ" ว่าแล้วปากของเฉินอิงก็ผนึกริมฝีปากของจิ้งซู่ไว้อีกครั้ง จิ้งซู่ได้แต่หลับตาลงอย่างอ่อนใจ ก่อนจะถลึงตาเป็นเชิงปรามนาง หญิงสาวเขินจนหน้าแดง แต่เฉินอิงกลับว่า "ข้ารู้ว่าท่านไม่ใช่คนที่นิยมสตรี ข้าเองก็ไม่ใช่ ตั้งแต่พบท่านข้าก็ปักใจแล้วก็มุ่งมั่นกับท่านผู้เดียว บุรุษหรือสตรีอื่นล้วนไม่อยู่ในสายตา" นางเงยหน้าขึ้นสบตาคนข้างล่าง "ข้ารู้ว่าท่านรู้สึกขัดแย้ง แต่ไม่เป็นไรข้ายินดีที่จะรอ"

"รู้แล้วยังจะทำเช่นนี้อีก" ถึงปากของนางจะพูดเช่นนั้นแต่ในหัวใจกลับอบอุ่น "รู้หรือไม่ว่าเจ้าทำตัวไม่น่ารักตรงไหน"

เฉินอิงมองจิ้งซู่ด้วยดวงตากลมโต พลางพยายามจะแยกเรียวขาของจิ้งซู่อย่างช้าๆ เพื่อแทรกช่วงล่างของตัวเองเข้าไป ทั้งยังต้องพูดเบี่ยงเบนความสนใจของอีกฝ่าย  "คิดจะขืนใจท่าน........"

เด็กสาวพยายามมาก

--------------------